Een blog variant:
Begin met een korte tijd van stilte voor Gods aangezicht. Lees Psalm 131 hardop, doe dat een aantal keer, met pauzes tussen elke lezing.
Voor persoonlijk reflectie:
- Welke dingen houden je bezig/nemen jouw gedachten in beslag? Welke dingen zou je God aan kunnen bieden in gebed om jezelf tot rust te brengen als een kind op de arm van zijn/haar moeder?
- Denk na over het beeld van een ’gespeend kind’. Wat zoekt zo’n klein kind bij zijn/haar moeder? Hoe spreekt dit beeld jou aan over de uitnodiging van God aan jouw ziel?
- Beschrijf de vrede of onrust in je eigen ziel door een beeld uit te zoeken dat bij jou past. Mijn ziel is als een … in mij.
- Beeld jezelf in als een klein kind, op schoot bij God. Voel de warmte van Zijn omhelzing; hoor het gefluister van Zijn stem die de eventuele turbulentie van jouw ziel tot stilte brengt; luister naar de zekerheid van de liefde van God en Zijn aanwezigheid voor jou. Wat is jouw reactie?
- Breng tijd door in het tot rust brengen en kalmeren van jouw ziel, in stille gemeenschap met Degene die jou liefheeft en wie toegewijd is aan jouw ziel.